Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
Eduardo Chillida, Izpirituarentzako espazioa (Espacio para el espíritu), 1995
Anselm Kiefer, Irudien gatazka (Bilderstreit), 1980
Iruzkinak
Miquel Barceló, Uholdea (Le Déluge), 1990
- Izenburua:
- Miquel Barceló, Uholdea (Le Déluge), 1990
- Erakusketa:
- Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
- Gaiak:
- Sorkuntza artistikoa | Argia | Materiala | Tamaina | Paisaia
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Abstraktua | Espresionismo Abstraktua | Neoespresionismoa
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Barceló, Miquel
Miquel Barceló 1980ko hamarkadaren hasierako Espainiako Neoespresionismoko ordezkari nagusienetakoa da. Joera horrek Alemanian eta Ameriketako Estatu Batuetan gertatutako pinturaren berpiztearekin zerikusi handia zuen.
Hasieran, Barcelóren lanaren ezaugarri nagusiak formatu handiak ziren, askotariko materialez beteak, batzuetan ohiz kanpokoak zirenak, esate baterako: algak, errautsak, irina, arroza, zigarro-puntak eta abar.
1980ko hamarkadaren erdialdean, bere artelanetatik narratiboa zena kentzen hasi zen eta beste zenbait elementu hasi ziren nagusitzen, besteak beste: argia, mihisean zuloen bidez irudikatutako hutsunea eta gardentasunak. Sinplifikazio-prozesu hori dela eta, hamarkada honen amaieran, Saharara eginiko bidaia baten ondoren pintura zurien serie bat egin zuen.
Uholdea lana, 1990ean egindakoa, hiru koadroz osatutako multzo batekoa da. Abstraktuak ematen dute, baina euri-sasoian ibaiaren etorria irudikatzen dute multzoko lanek. Seriearen lehenengo koadroak zirimiria erakusten digu; bigarrenak, euri biziagoa, eta, azkenak, honako honek, uholde-zaparrada.
Uholdea urdinez, grisez eta zuriz margotua dago. Lehenengo planoan, euri-tantek ibaiaren gainazalean eragindako zipriztinak ageri dira. Ibaia diagonalean ageri zaigu, baita euri-tantak ere. Margolanetik urrundu ahala, bustitako paisaia hobeto ikusten da.
Euriak koadro osoa hartzen du, eta Espresionismo Abstraktuaren artelan batzuk gogora ekartzen ditu, modu ironikoan. Horrela Barcelók pinturaren izaera likidoa islatu nahi du, bai eta denbora harrapatzeko pintura erabiltzeko aukera ere.