Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
Robert Rauschenberg. Gabarra (Barge), 1962−63
Sigmar Polke, Kathreiner, goizean, zakila tente (Kathreiners Morgenlatte), 1969–79
Iruzkinak
Andy Warhol, Ehun eta berrogeita hamar Marilyn koloretsu (One Hundred and Fifty Multicolored Marilyns), 1979
- Izenburua:
- Andy Warhol, Ehun eta berrogeita hamar Marilyn koloretsu (One Hundred and Fifty Multicolored Marilyns), 1979
- Erakusketa:
- Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
- Gaiak:
- Kritika | Sorkuntza artistikoa | Kolorea | Tamaina | Erretratua eta autorretratua | Kontsumoa | Herri-kultura | Marilyn Monroe
- Mugimendu artistikoak:
- Pop Artea
- Artelan motak:
- Serigrafia
- Aipatutako artistak:
- Warhol, Andy
1970eko hamarkadaren amaieran, Warhol-ek bere lehenengo lanak hartu zituen inspirazio-iturri Atzera begirakoak eta inbertsioak (Retrospectives and Reversals) saila egitean, eta Pop aldian serigrafiatutako irudi ezagun asko berreskuratu zituen: Campbell zopa-latak, behiak, pertsona ezagunak eta arte-ikonoak esaterako; serieko konposizioak sortu edo horien koloreak alderantzikatu zituen poster itxurako irudiak sortzeko.
Ehun eta berrogeita hamar Marilyn koloretsu hamar metrotik gorako panel handia da, eta Marilyn Monroe aktorearen irudia ageri da behin eta berriz errepikatua. Monroe, Warholek gehien irudikatzen zituen pertsona ezagunetako bat, 1962an agertu zen lehen aldiz egilearen lanetan, hau da, hil zen urtean bertan. Errepikatutako irudia Warholen erretratu ezagunenetakoa da.
Aktorearen irudi horiek —garai hartan mito bihurtua zegoen jada—, koloreak alderantzikatuak dituztela, sorginduak daudela ematen dute, eta atzera begirako edo nostalgia-giroz betetzen dute margolana. Monroe zinemako mito bihurtu izana adierazi zuen iruditan Warholek; betiereko mito gisa berretsi zuen eta haren irudia betikotu zuen errepikapen gupidagabearen bidez, komunikabideek ezezagun den norbait ospetsu bihurtzeko errepikapena erabiltzen duten bezala.
Warholek margotzeko bitarteko tradizionalak baztertzen zituen, eta herri-kulturaren lengoaia erabiltzea erabaki zuen; lengoaia hori birziklatu, berrinterpretatu eta konbinatzen zuen masei deitzeko diseinatuak zeuden narratibak sortuz, eta, horrela, publiko orokorrak sena kritikorik ez zuela salatzen zuen, eta beste batzuek ekoizten dutenaren eta haiek kontsumitzea nahi dutenaren kontsumitzaile huts direla zioen.
Warholek, hortaz, oso gogoko zuen herri-kultura, eta, era berean, mespretxatu egiten zuen. Egileak berak honela azaldu zuen urte batzuk geroago:
“Hauxe da nire filosofia: egun bakoitza egun berri bat da. Ni ez naiz artearekin edo bizitzarekin kezkatzen; gerrak eta bonbek kezkatzen naute, baina normalean ezin duzu ezer askorik egin horren inguruan”.