Jasper Johns-etik Jeff Koons-era: Broad Bildumen artearen lau hamarkada
Jeff Koons, Puxika-txakurra, 1994-2001
Charles Ray, 91ko udazkena, 1992
Iruzkinak
Charles Ray, Ohol-pieza I‑II, 1973
- Izenburua:
- Charles Ray, Ohol-pieza I‑II, 1973
- Erakusketa:
- Jasper Johns-etik Jeff Koons-era: Broad Bildumen artearen lau hamarkada
- Gaiak:
- Giza gorputza | Manikia | Artearen historia | Sorkuntza artistikoa | Vito Acconci
- Artelan motak:
- Argazkia | Eskultura | Performance
- Aipatutako artistak:
- Burden, Chris | Ray, Charles
Bi argazki zuri eta beltz hauetan artista bera azaltzen da, Charles Ray alegia, hormara itsatsita, ohol batetik zintzilik, trapuzko panpina balitz bezala.
Argazkiek performacearen kutsu izugarria dute. Bi posizio artifizial hauen “ekintza” jasotzen dute. Performance bat dokumentatzearen ideia hori Rayren beste argazki lan batean ere azaltzen da. Lan hori urte berean egin zuen eta Nire arropa guztiak izena du. Lan horretan artista bere arropa konjunto guztiekin, banan-banan, jantzita azaltzen da. Garai horretan bertan beste artista batzuek ere aztertzen dute beren gorputza artelanetan erabiltzearen ideia. Vito Acconci, adibidez, Hazitegia deritzon performacean, galeriako zurezko arrapala baten azpian masturbatzen azaltzen da. Chris Burden, bestalde, berehala bilakatu zen ospetsu Tiroa izeneko lanarekin. Lan horretan, lagun batek tiro egiten dio besoan hark hala eskatuta.
Performancearekin lotura izateaz gainera, argazkiek eskulturarekin ere badute zerikusirik. Izan ere, bere lanetan islatu ohi den zorroztasunarekin, Rayk bere gorputza erabili du eskulturarako material gisa. Hori egitean ia abstraktua den irudia sortu du, nahiz eta pertsona baten argazkia dugun. 1980ko hamarkadaren hasierarako, Rayk hiru dimentsioko eskulturagintzan ziharduen. Geroago, 1990eko hamarkadan, manikiak erabiltzen hasi zen. Erakusketa honetan horietako maniki bat duzue, jantzi gorri‑arrosadun batekin.