Juan Muñoz. Atzera begirakoa
Eskailera kiribila (iraulia), 1984–1999 [205 aretoa - I pareta]
Minaretea Otto Kurz-entzat, 1985 [205 aretoa]
Iruzkinak
Balkoi bikoitza, 1996; Hotel Declercq I, 1986; Hotel Declercq II, 1987–2000; Hotel Declercq III, 1986; Hotel Declercq IV, 1986 [205 aretoa]
- Izenburua:
- Balkoi bikoitza, 1996; Hotel Declercq I, 1986; Hotel Declercq II, 1987–2000; Hotel Declercq III, 1986; Hotel Declercq IV, 1986 [205 aretoa]
- Erakusketa:
- Juan Muñoz. Atzera begirakoa
- Gaiak:
- Balkoiak | Artea eta espazioa | Artea eta pertzepzioa | Sorkuntza artistikoa | Materiala | Erakusketak | Dualtasuna
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Muñoz, Juan
1986an Belgikako galeria batean bakarka egin zuen bere lehenengo erakusketa handirako, Juan Muñoz-ek eskultura-balkoi batzuk sortu zituen burdinez. Pareta baten goialdean lerrokatu zituen eta, honela, kale batean balego bezala sentitzen zen bertan ikuslea, altuera desberdinetako eraikinez inguratua, balkoi txiki horiek ikusteko gorantz begira doan oinezko bat balitz bezala. Rol horretan sartuta, xehetasun arkitektonikoek betetzen duten kontraesaneko funtzioaz jabetzen da behatzailea. Balkoia aisialdirako eta bakardaderako lekua da. Baina barrualdea eta kanpoaldea, pribatua eta publikoa harremanetan jartzen diren lekua ere bada. Balkoi batetik ingurunearen ikuspegi osatua eskaintzen zaigu. Baina balkoi batean gaudela edozein egon daiteke inguruan guri begira. Eta, hain zuzen ere, katuaren eta saguaren joko horrek, alegia behatzeak eta behatuak izateak, eragiten du obraren parte eta protagonista ikuslea izatea. Balkoiaren aurretik eta azpitik dabil, eta irudipenezko “beste” horri begira ari da; eta, aldi berean, “beste” hori berari goitik begira ari zaio beharbada. Gainera, balkoiek hiriko espazio hipotetiko baten itxura ematen diote erakustaretoari, eta era horretara ikusleak distantzia emozional handiagoa ezar dezake behatzen ari den obrekiko.