Juan Muñoz. Atzera begirakoa
Itzala eta ahoa, 1996 [203 aretoa]
Bidegurutzeak bitrinak, 1999
Iruzkinak
Paretan eserita bi, 2000 [203 aretoa]
- Izenburua:
- Paretan eserita bi, 2000 [203 aretoa]
- Erakusketa:
- Juan Muñoz. Atzera begirakoa
- Gaiak:
- Gizakia | Giza gorputza | Eskuak | Artea eta espazioa | Artea eta psikologia | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Kolorea | Sinbologia | Jantziak | Antzerkia | Barrea | Hizkuntza
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Muñoz, Juan
Bi gizon hauek paretan muntatutako tutu-formako aulki banatan eserita daude, ikuslearen begien gainetik. Juan Muñoz-en beste irudi batzuk bezala, hauek ere erabat monokromoak dira. Jantziak dituzten arropak orrazi baten puntekin marratuak daudela ematen dute eta presoen uniformeak gogorarazten dizkigute. Aurpegiak berdinak dira. Bizidunen aurpegien itxura izateko modelatuak izan dira; eskuek, ordea, urez betetako gomazko guanteak dirudite. Gizon hauek barre-algaraz lehertzen ari direla ematen du, baina ez zaie ezer entzuten. Hitzen ordez, brontzezko figuratxo txiki batzuk ikus daitezke baten ahotik bestearen belarrira mugitzen. Irudi ttiki hauek hizkuntzaren eta ideien fluxua aditzera ematen digutela dirudi. Baina ez dakigu zertaz ari diren hizketan edo barre hori zerk eragiten dien.
Aulkiak ikuslearen gainetik esekita egoteak distantzia espazial bat sortzen du irudiekiko, euren munduan murgilduta daudelako sentsazioa emanez, eszenatoki batean edo irudipenezko balkoi batean egongo balira bezala. Bere ibilbidearen hasieran, Muñozek artelanaren eta ikuslearen arteko distantziari buruzko ideiak aztertu zituen. Hark zioenez, artelanak behatzailearengandik banandua egon behar luke, behin eta berriro begiratu arren kanpoan jarraituko lukeelako. Antzerkitik interesatzen zitzaiona erantzuteko aukerarik ematen ez zuela zela azaldu zuen, eta artelan batekin berdina gertatu behar litzatekeela pentsatzen zuen, hau da, erantzuteko aukerarik ez egotea.