Francis Bacon: Picassotik Velázquezera
Francis Bacon: Irudia etzanda ispiluan (Lying Figure in a Mirror), 1971
Francis Bacon: Ohean dauden giza irudietarako hiru estudio (Three Studies of Figures on Beds), 1972
Iruzkinak
Francis Bacon: Autorretraturako estudioa (Study for Self-Portrait), 1976
- Izenburua:
- Francis Bacon: Autorretraturako estudioa (Study for Self-Portrait), 1976
- Erakusketa:
- Francis Bacon: Picassotik Velázquezera
- Gaiak:
- Giza gorputza | Artea eta emozioa | Artistak | Espazioa | Forma | Kolorea | Lerroa | Perspektiba | Sinbologia | Erretratua eta autorretratua
- Mugimendu artistikoak:
- Espresionismoa
- Teknikak:
- Olio-pintura | Pastela
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Bacon, Francis
Artearen Historian, margolariek autorretratuen bitartez beren munduarekiko lekuaz hausnartzeko aukera izan dute. Batzuek beren lanabesekin ateratzea erabaki zuten, irudikapenean murgildutako egileak balira bezala; beste batzuk margotzen zeudeneko une batean geldi azaltzen ziren, edota inongo osagarrik gabe, intelektualak balira bezala.
Bacon hemen agertzen da bere gainontzeko erretratatuekin egiten zuen bezala, eszenatokian inongo elementurik gehitu gabe, gure arreta ez desbideratzeko. Gainontzekoak bezala agertzean, adierazten digu bere helburua bera dela: erretratuaren muina erakustea eta giza izaera arakatzea.
Artista aulki batean eserita dago, hanka bat bestearen gainean tolestuta. Baina bere jarrerak ez dirudi erosoa. Bere gorputz-atalen distortsio eta makurdurak barne gatazka bat adierazten du. Besorik ez edukitzeak, itoaldian dagoen gizon bati egiten diote erreferentzia, ekiteko gai ez dena. Baina aurrez-aurre duen begiradak erakusten du mundua eta bere burua aztertzeko duen borondate irmoa.
Ekiteko gaitasuna eta ezintasunaren arteko tentsio hori ere irudikatzen zuen Baconek giza gorputza giltzaperatzen duen kaiolaren bitartez. Nahiz eta egiturak horrek ikuspegi geometrikoaren arauak jarraitu, figuraren posizioa anbiguoa da. Ez dakigu barruan giltzapetuta ala aurrean kokatuta dagoen. Egitura hori apurtzen duen elementuetako bat pertsonaiaren atzeko koadro beltza da. Bertan prismaren ertzetako bat bukatzen da. Beste elementua oina da, lehenengo planoan haragi nahaspila batean desagertu behar dela ematen duena.
Horrekin guztiarekin artistak norberaren ekintzen mugak zalantzan jartzen ditu.