Pertzepzio aldakorrak: Guggenheim Museoaren Panza Bilduma
Donald Judd [haren obraren inguruan]
Lawrence Weiner — Behin eta berriz
Iruzkinak
Robert Mangold — Gune arrosa neutroa
- Izenburua:
- Robert Mangold — Gune arrosa neutroa
- Erakusketa:
- Pertzepzio aldakorrak: Guggenheim Museoaren Panza Bilduma
- Gaiak:
- Artea eta paisaia | Artea eta pertzepzioa | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Bidimentsionaltasuna | Forma | Gainazala | Geometria | Kolorea | Lerroa
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Mangold, Robert
Obra hau Robert Mangold-ek sortua da eta Gune arrosa neutroa du izenburutzat. Forma duen mihise bat da, eta artistaren apartamentuko leihoetatik ikusten zen New York hiriko paisaia izan zuen inspirazio-iturritzat. Zehatzago esanda, eraikin-multzo altuak eta angeluzuzenak eta eraikin horien arteko tarteak zehazten zituzten espazioa, airea eta argia. Obra angeluzuzen honen banaketak, forma lauan itxuraz ausaz izandako esku-hartzeak, eraikinen arteko “giro ebaki” gisa deskribatu izan den hori ekartzen digu gogora.
Beste inspirazio-iturrietako bat eguneroko objektuen gainazal sinplea eta laua da, adibidez manila-paperezko gutunazal bat edota metalezko grapagailu baten gaina, kolorea neurrian erabiltzen dituzten gauzak, artistak hemen erabiltzen duen bezala. Mangold lautasunean jartzen du bere arreta guztia. Erakusketa honetan aurkezten diren beste artista batzuek ez bezala, ikuslea obraren inguruan ibiltzera bultzatzen dutenak eta hori egiten ez bada behintzat obra bere osotasunean ezin dela ikusi ziurtatzen dutenak, Mangold gainazalaren izaera bidimentsionala hartzen du oinarritzat. Eta hala eta guztiz ere, formatu berezi bat duen mihise bat sortzean, pinturaren eta eskulturaren arteko mugak lausotzen ditu baita ere.
Ikusten duzunez, Gune arrosa neutroa erditik elkartzen diren bi panelez osatua dago eta lotura horrek obraren lautasuna indartzen du. Eskuinaldearen irregulartasunak pareta obran sartzea eragiten du eta osotasunaren zati bihurtzen du.
Mangoldek elementu formalak, paleta argia eta forma geometriko sinpleak erabiltzen ditu. Pinturaren oinarrizko osagaien arteko loturak aztertzen ditu: kolorea, forma eta lerroa. Artistak honela deskribatu du obra:
“Obraren hiru osagaiak unitate bat balira bezala agertzen saiatu naiz... Presentzia lehiakor antzeko batek bultzatuta agertzen dira... obra etengabe aldatzen ikus dezazun, hain zuzen...”.