Pertzepzio aldakorrak: Guggenheim Museoaren Panza Bilduma

Iruzkinak

Hamish Fulton — Titulurik gabea (Islandia)

Hamish Fulton-ek egiten dituen ibilaldiak bere obraren oinarri bihurtzen ditu. Batzuetan, egun bateko ibilaldia izaten da Ingalaterrako landa zabaletik, beste batzuetan ehunka kilometroko ibilaldia kontinente bat zeharkatuz. Oinez dabilen bitartean argazkiak ateratzen ditu, baina ibilaldi horietako batean murgilduta dagoenean soilik, ordea; artistak argi eta garbi adierazi duenez: “Paseatzera ateratzen ez banaiz, ez dut lan egiten”.

Honako hauek dira ibilaldi horien emaitzazko argazkietako batzuk. Kasu gehienetan, izenburuak lekua eta data adierazten digu: Islandia, udaberriaren amaiera, 1975.

Argazkietako kanpoalderago dauden ertzetan bi hodei agertzen dira zeru ilun batean. Hodeiak mugitzen ari direla imajina dezakegu —eta baliteke desagertzea edo desegitea—; argazkiek iheskorra, iragankorra den zerbait atzeman dute. Hodei hauek Fultonen ibilaldien metafora gisa har daitezke, “ibilaldiak hodeia bezalakoak direla, etorri eta joaten direla” esaten baitu. Argazkia benetako artelanaren hondakin bakarra da, berez ibilaldiaren esperientzian datzana.

Fultonen obrak naturan murgiltzeko duen nahi bizia adierazten du, baina aldi berean paisajearen hauskortasunaren kontzientzia agerian uzten du. Mundua berriro xarmatu eta naturarekin harreman zuzena berriro izan nahi balu bezala ematen du, baina beti ere naturan eraginik izan gabe. Izan ere, gizakien eta naturaren inguruko natibo amerikarren antzinako sinesmen kulturala da bere inspirazio-iturria. Horri buruz, hauxe dio artistak: “Ahalik eta arrasto gutxien utzi nahi dut”.