Pertzepzio aldakorrak: Guggenheim Museoaren Panza Bilduma
Richard Serra [eskulturaren izaerak piztu zion interesaren gainean]
Bruce Nauman — Argi berdeko korridorea
Iruzkinak
Bruce Nauman — Nire neurriz gaineko abizena 14 aldiz bertikalean
- Izenburua:
- Bruce Nauman — Nire neurriz gaineko abizena 14 aldiz bertikalean
- Erakusketa:
- Pertzepzio aldakorrak: Guggenheim Museoaren Panza Bilduma
- Gaiak:
- Artea eta identitatea | Artea eta pertzepzioa | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Argia | Kolorea | Materiala | Gogoeta | Komunikazioa
- Artelan motak:
- Bideoa | Eskultura | Performance
- Aipatutako artistak:
- Nauman, Bruce
1967. urtean, Bruce Nauman-ek San Frantziskoko janari-denda zahar batean jarri zuen bere estudioa. Dendako fatxadan garagardo-marka bat iragartzen zuen neon bat zegoen, Estatu Batuetan nonahi ikus zitezkeen horietako bat, eta horrek bultzatu zuen Nauman obra hau egitera. Bere izenburua Nire neurriz gaineko abizena 14 aldiz bertikalean da, eta izenburuak dioena adierazten du. Neonezko tutuz egina dago, eta tutueriaren egitura beira gardenez eratua dago.
Obra honek polemika sorrarazten du artistaren firmaren inguruan, tradizioz artearen munduan obra bati balioa eman edo kendu diezaiokeen ezinbesteko egiaztapena. Eskuz idatzitako bere abizenaren letren formak neurriz gain handitzean, Naumanek irakurtezin bihurtzen du. Letra distortsionatuek sismografo batean erregistratutako lurrikara dirudite; obra honen izenburua eta artistaren izena ezagutuko ez bazenitu, ziurrenez ezin izango zenituzke letra horiek irakurri. Aukeratutako neonaren kolore more argia publizistek nahita saihesten duten kolorea da, nekez irakur daitekeelako. Beraz, Naumanek bere buruaren iragarki bat egin baino, identitatearen ahultasunari buruz zerbait esaten ari zaigula dirudi: besterik gabe luzatu pixka bat zure abizenaren letrak eta bai zeu bai zure izena esanahirik gabe geratuko zarete.
Nauman artista eklektikoa eta ustekabekoa da. Baliabide ugari eta anitz landu ditu, kautxuzko eskulturatik hasi eta bideo-performance-etaraino, baina beti forma tradizionalei bizkarra emanez, errealitatea landu behar dugun moduari buruzko aldez aurreko ideiak sarritan saihestuz.
Espero dugun hori gabe uzten gaitu —kasu honetan, letren forma zuzena, irakurri ahal izateko— eta tentsio-sentsazioa sorrarazten digu. Munduarekin komunikatzeko erabiltzen dugun sistemaz ohartarazten digu, ziurtzat jotzen dugun zerbait. Hitzen eta kontzeptuen lengoaia bat asmatu behar izan dugu gure ingurunearekin harremanak izaten laguntzeko. Ingurunea edo, Naumanek hemen egin zuen bezalaxe, hitza aldatzean, hori guztia berriro aztertzera behartzen gaitu.