ERRUSIA!

Iruzkinak

Ines de Castro-ren, Portugalgo Pedro infantearen emazte morganatikoaren, heriotza

Karl Briullov nazioartean arrakasta izan zuen Errusiako lehen artista izan zen. Hemeretzigarren lehenengo erdiko artista askok bezala, denbora asko egin zuen Italian. Hantxe pintatu zuen bere margolan historiko handia, Ponpeiaren azken eguna deritzona. Lan horrek Parisko Saloiko sari nagusia irabazi zuen, eta, lorpen horren ondorioz, “Karl handia” ezizena jarri zioten artistari. Garaipen hori lortu eta gutxira, Milanera itzuli zen. Han, haren lagun eta miresleek, burlaizez, galdetu zioten ea zergatik Karl Handiak ez zuen lan berririk aurkeztuko laster egitekoa zen Milango erakusketan. Briullovek, minduta, erantzun zien: “Eman iezadazue oihal bat, eta zerbait margotuko dizuet”. Oihal bat eman zioten, eta hamazazpi egun eman zituen giltzapetuta. Ondoren, hemen ikusten den margolanarekin itzuli zen. Obraren gaia Portugalgo historiako gertaera bat da. Gai hori bera ezagun egin zuen Luis de Camoens poeta erromantikoak hamaseigarren mendean. Historiaren arabera, Alfontso IV.ak, hamalaugarren mendean Portugalgo errege zenak, baimena eman zuen bere semearen ezkutuko emazte Ines de Castro hil zezaten, azken horren senitartekoek erregeari aurka egin ziotelako. Briullovek istorio dramatiko horren puntu gorena pintatu zuen: erregearen hiru gortesau Ines de Castroren logelan sartu dira, eta labankadaz hilko dute, haren seme‑alabatxoen aurrean. Margolana oso denbora gutxian pintatu zuenez, obra honek ez du Briolloven gainerako olio-pintura konplexuagoen maila; hala ere, haren teknika birtuosoaren adibide miresgarria da. 

Briulloven teatrozko estiloa oso nabaria da eszena historiko honetan. Orobat, estilo hori bera erabili zuen erretratuetan, eta horietako batzuk ere ikusteko aukera izango duzu. Ematen du modeloa eguneroko egoera baten erdian harrapatu duela; eta horrek, batetik, eszenei dramatikotasuna gehitzen die, eta, bestetik, pertsonaiak bizirik dauden sentsazioa ematea lortzen du.