ERRUSIA!
Vasily Vereshchaguin, Galtzaileak: hileta-elizkizuna
Nikolai Ge, Kristo eta dizipuluak, Getsemaniko lorategian sartzen
Iruzkinak
Mark Antokolski, Ecce Homo: Kristo, jendearen aurrean
- Izenburua:
- Mark Antokolski, Ecce Homo: Kristo, jendearen aurrean
- Erakusketa:
- ERRUSIA!
- Gaiak:
- Artea eta erlijioa | Artea eta gizartea | Artea eta politika | Artea eta emozioa | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Erretratua eta autorretratua | Ibiltarien taldea | Errusia
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Antokolski, Mark | Chagall, Marc
Benetako eskalan egindako Kristoren eskultura hau Mark Antokolski‑k egin zuen, hau da, hemeretzigarren mendearen bigarren erdian Errusian izan den eskulturagile ospetsuenak. Zutik irudikatu du Kristo, besoak sokekin lotuta, Pontzio Pilatok heriotza-zigorra noiz ezarriko dion zain. Eszena horren ohiko irudikapenetan, Kristo jendetzaren erdian ageri zen, eta Bibliako pasartearen kontakizun osoa zekarten. Hemen, aitzitik, ikusleak eman behar ditu istorioaren xehetasunak: bere garaiko beste artista askorentzat legez, Antokolskirentzat garrantzi handiagoa du intentsitate psikologikoa adieraztea. Kristoren erabakitasuna nabarmentzen du, eta haren fedearen indarra, bere maila zatian bakarrik dagoela, etsaitasunezko jendetzari aurre egiten. Jendetza hori, teorian, ikusleak edo ikusleek osatzen dute. Interesgarria da eskultoreak, judua izanik, argi eta garbi nabarmentzen dituela Kristoren aurpegiko ezaugarri semitikoak, eta irudikatze honek Mark Chagall margolariari eragin zion. Antokolskik onartu zuen Kristoren bere erretratuak kritikak eragingo zituela. Egilearen hitzetan: «Hartu dudan erabakiarekin, bai kristauak bai juduak izango ditut kontra. Juduek esango dute: “Zergatik irudikatu duzu Kristo?”, eta kristauek esango dute: “Zein Kristo mota egin duzu?”».
Antokolskik errusiar artista talde batekin elkartuta jardun zuen. Talde hura, 1870ean sortua, Munduan Ibiltzaileak izenarekin famatu zen. Munduan Ibiltzaileak San Petersburgoko Akademiatik atera ziren, arau zorrotzak eta balio tradizionalak nagusi ziren toki hartatik. Haien ustea zen arteak egia adierazi beharko lukeela, eta egia hori aurki zitekeela gai umilenetan eta tsarren Errusiako gizarte-injustiziaren irudikapenean. Haien erakusketak Errusiako alde batetik bestera ibili ziren, artea eta euren gizarte-mezu kritikoa jendarte zabal bati eramanez.