Art in the USA: 300 urteko berrikuntza
Bosgarren atalerako sarrera: Oparotasuna eta Etsipena
Willem de Kooning, Konposizioa, 1955
Iruzkinak
Jackson Pollock, 18. zenbakia, 1950
- Izenburua:
- Jackson Pollock, 18. zenbakia, 1950
- Erakusketa:
- Art in the USA: 300 urteko berrikuntza
- Gaiak:
- Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Kritika | Sorkuntza artistikoa | Gainazala | Lan-prozesua | Bigarren Mundu Gerra | Peggy Guggenheim
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Abstraktua | Espresionismo Abstraktua | Surrealismoa
- Teknikak:
- Dripping
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Benton, Thomas Hart | Pollock, Jackson
Honako hau “tantakako pintura” deritzon estiloan aurrenetarikoa izan zen sail bateko lana da. Egilea Jackson Pollock da, gerra osteko hasierako garaian Amerikako artearen iraultzaren alde gehien egin zuen pertsona. Izenburuak berak lanaren eduki narratiboaren gabezia uzten du agerian: lanak, besterik gabe, 18. zenbakia izena du.
Pollock familia ibiltari txiro bateko semea zen; hala, txikitan Arizona, Wyoming eta Kaliforniako estatuetan barrena mugitu zen. Bere lanaren gehiengoa, batez ere mihise erraldoiak —orain begi aurrean duzun tamaina txikiagoko lan hau baino askoz handiagoak— Amerika Mendebaldeko espiritu erromantiko eta aitzindariaren adierazgarri gisa interpretatu dira. Pollock Thomas Hart Benton-en jarraitzailea izan zen. Azken honen lan figuratiboa —guztiz ezberdina—erakusketa honetan ere ikus daiteke. Bigarren Mundu Gerraren garaian, Pollocken lana surrealismoari lotuta zegoenean, Peggy Guggenheim merkatariak eta mezenasak bere lana deskubritu zuen. 1943tik aurrera Peggyk diruz lagundu zuen Pollock, honek geroz eta abstraktuagoa zen teknika garatu zezan. Bere garai surrealistaren adibide bat, Ilargi-emakumea lana, hemen ondoan dago erakusgai.
1950ean, aurrean duzun lanaren urte berean egin zen film batek Pollock bere estudioan lanean erakutsi zuen. Betiko astoa erabili beharrean, Pollockek lurrean etzaten zuen mihisea edo erabiltzen ari zen bestelako pintura-euskarria. Pintzela beharrean, makila bat erabiltzen zuen, pintura gainazala ukitu gabe aplikatzeko. Makilaren ertza biratuta, pintura-golpeak, tantak, zirimiriak eta zipriztinak botatzen zituen gainazalean, eta, horrela, gisa honetako geruza dinamikoak lortzen zituen. Prozesua amaitzean bakarrik zintzilikatzen zuen mihisea goitik behera. Pintatzeko ekintza fisikoa argi eta garbi islatzen zen azken emaitzan eta arteaz genuen ikuspegia erabat aldatu zuen. Gisa honetako artea iraultza bat zen ezarritako pintura-oinarri gehienen aurrean. Garai hartan Amerikan zen arte kritikorik ospetsuenak, Clement Greenberg-ek, Pollocken lana defendatu zuen, hiru dimentsioko espazioaren ilusioa sortu beharrean, irudiaren gainazala nabarmentzeko hark erabilitako modua goretsiz.
Pollockek arazoak izan zituen bizitza osoan alkoholarekiko mendekotasuna zela eta. Auto-istripu batean hil zen 1956an, festa baten ostean etxerako bidean abiada bizian gidatuz zihoala. Amaiera dramatiko hark Pollock mito bihurtzen lagundu zuen, sormen bizia eta suntsipena konbinatzen zituen errebelde gisa.