Txina: 5.000 urte
Pinturaren I. atala. Wen Zhengming; Benetako bereizmenari buruzko azterlana; Ming dinastia; esku-bilkaria
Kaligrafia. Zhu Yunming; Haizearen odaren terraza, basa etzanez idatzia (kuang cao); Ming dinastía; Wang Duo; Wang Weiren “Atoiuntza dastatzen...” poemaren transkripzioa, kaishu idazkeran; Qing dinastia
Iruzkinak
Pinturaren II. Atala. Bada Shanren; Ahateak eta lotoak; 1696; Hongren; Haitzak eta amildegiak Jiuqin; Qing dinastia; esekitzeko bilkaria
- Izenburua:
- Pinturaren II. Atala. Bada Shanren; Ahateak eta lotoak; 1696; Hongren; Haitzak eta amildegiak Jiuqin; Qing dinastia; esekitzeko bilkaria
- Erakusketa:
- Txina: 5.000 urte
- Gaiak:
- Arte orientala | Artea eta gizarte iraultza | Artea eta paisaia | Artea eta politika | Budismoa | Ming aldia | Qing aldia | Txina
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Bada, Shanren | Hongren,
XVII. mendean, Ming dinastiaren azken aldian eta Txinako azkenengoa izango zen Qing dinastiaren lehenbiziko hamarkadetan, pintorerik interesgarrienek ondoko aurkako bi norabideetako batetik jo zuten. Alde batean ortodoxoen eskola zeritzona zegoen; haien ezaugarri bereizgarriak paisaia eskuinerantz antolatzea eta estilo zaharren ildotik ibiltzea ziren; uste zuten ikusleek beren lanetako aipamenak ezagutu behar zituztela. Bestean maisu indibidualistak zeuden; haiek muturreko esperimentuak egiten zituzten pintzelkadekin eta konposizioarekin, eta naturako formak adierazkortasunaren mesedetan itxuraldatzen zituzten. Horren erakusgarri ederra da ahate eta lotoen pintura hau, Bada Shanrenek 1606an egina. Hegaztien nahaspilak oreka gabea diruri.....batek lepoa era bitxian luzaturik du...urrunen dagoen haitzak ez du euskarririk, eta haitzen ertzetan lotoen zurtoinen lerro luzeak islatzen dira.
Bada Shanren Ming enperadore-etxekoen ondorengoa zen; etxe horretako gainerako kide guztiak bezala, mantxuen susmopean egon zen, dinastia zaharra agintari berrien menpetik askatzeko izan ziren matxino-mugimenduetan parte hartu zuelakoan. Dinastia berriaren agintaldiko lehenengo urteetan, monje budista egin zen; geroago, eroaldiak izan zituen eta hala zegoenean zoro jokatzen zuen —gaur egun batzuek uste dute beharbada eroarena egiten zuela agintarien susmoei itzuri egiteko—. Halako batean monje jantziak erre zituen eta bizitza sekularrera itzuli zen, baina ez zuen sekula gehiago hitz egin: besteekin komunikatzeko barre, negar edo oihu egiten zuen, edo pintatu.
Hormaren ezkerraldean Indibidualisten eskolako beste artista baten lan bat dugu, Hongrena, alegia. Hura ere budista bilakatu zen, mantxuen aurkako mugimendu politiko bati loturik egonik, arriskuari ihes egin nahi izan ziolako. Beraren lanetako gai maiteena Huangshan lurralde malkarra zen, Anhui probintziako granitozko haitz-multzo ikusgarria. Nahiz eta beraren lana beste batzuena bezain abstraktua eta geometrizatua izan ez, berak ere lurralde hartako menditzarrak marrazki zuzen eta gordinez eman ditu pinturan, eta pintzelkada soilez baliatu da, paisaiari deskonexio edo alienazio zentzua ematearren.