Edukira zuzenean joan

Van Goghetik Picassora. Thannhauser legatua

katalogoa

Pikadorea

Izenburua:
Pikadorea
Argitalpena:
Bilbao: Guggenheim Bilbao, 2018
Neurriak:
23 x 30 cm
Orrialdeak:
175 or.
ISBN:
978-84-95216-86-1
Lege gordailua:
BI-1416-2018
Erakusketa:
Van Goghetik Picassora. Thannhauser legatua
Gaiak:
Artelanak | Lan-prozesua | Tauromakia | Teknika eta materialak
Teknikak:
Pastela
Artelan motak:
Pintura
Aipatutako artistak:
Picasso, Pablo

Pikadorea (El picador), Bartzelona, 1900
Conté ziria eta pastela paper leunaren gainean, 19,5 × 28 cm
Thannhauser Bilduma, legatua, Hilde Thannhauser 91.3912
Datarik gabea; behe-ezkerreko angeluan sinatua, pastel beltzez: –P Ruiz Picasso
Ur-marka: MANUFre CANSON & MONTGOLFIER

Jatorria

Josep Barbey Prats seguru asko (1894–1945), Bartzelona; J. Barbeyren emaztea, Bartzelona, 1955eko irailean jada. Justin K. Thannhauser, New York, ca. 1957an jada (40342. zk.); Hilde Thannhauser bere emazteari oparitua, New York eta Berna, 1969ko urria; Hilde Thannhauser Solomon R. Guggenheim Foundationi legatua, New York, 1991, dohaintza-aginduaren arabera, 1984.

Lehen erakusketak

Bartzelona, Erakusketen Udal Jauregia, Artearen III. Bienal Hispanoamerikarra, 1955eko irailak 24–1956ko urtarrilak 6 (izen honekin: La arena).

Materialak eta prozedura

Pablo Picasso zezenzale amorratua zen, eta bere karrerarako lehen denboretan jadanik heldu zion zezenketen gaiari. Kasu honetan, pikadoreak, zaldi gainean, makila erabiltzen du animalia menderatzeko, eskuinean bi zezen-hiltzaile daudela, esku hartzeko zain1.

Pikor fineko Canson paper batean margotu zuen Picassok Pikadorea (El picador), eta papera asko ilundu da. Marrazkia bukatu ondoren moztu egin zen, eta lau ertz irregular dauzka. Litekeena da Conté ziriz ezkerraldean egindako lerro bertikal bat gidaritzat erabiltzea papera mozterakoan. Picassok paper zuriaren tonuak plazako harea irudika zezan utzi zuen, eta marka arin batzuk besterik ez zituen egin, Conté ziriarekin, testura eman eta plazaren erdia estaltzen zuen itzala azpimarratzeko.

Konposizioa Conté ziri beltzez egin zen aurrenik eta gero gai finkatzailea aplikatu zion artistak, nahiko ugari toki batzuetan. Ondoren, pastela erabili zen Conté ziriz marraztutako inguruak betetzeko. Gai finkatzailea lehortu eta gero, uneren batean pastel-kolore biziak erantsi zituen Picassok, irudien tonu itzalienetako batzuk estaltzeko. Esate baterako, ezkerrean zutik dagoen pertsonaiaren alkandora urdin-kolore biziak pastel-tonu urdin ilun bat dauka azpitik, itzalia, galtzen kolorearen antzekoa. Eskuineko toreatzailearen galtza moreak, jatorrian, jakaren kolore marroi okre berbera zeukan; galtzaren kolorea, hasieran, bat zetorren beraz zaldi gainean dagoen irudiarekin. Bi kapa arrosak eta eremu berde txikiak aldi berean margotu ziren ziur asko. Kolore horiek guztiak geroago finkatu ziren, bigarren aplikazio batekin; zutik dauden bi zezenketarien galtzerdi zuriek eta erdialdeko eremu lauso grisaxkak, berriz, ez daukate gai finkatzailerik, eta, hortaz, amaieran erantsi ziren. (JW) 

[Itzulpena: Rosetta;
Egokitzapena: Guggenheim Bilbao Museoa]

Oharrak

  1. Obra hau hemen ageri da: Christian Zervos, Pablo Picasso, 6. alea, Cahiers d’art, Paris, 1954, 379. zk., 47. xafla (titulurik gabe; 1901ekoa bezala); Pierre Daix eta Georges Boudaille, Joan Rosselet-ekin, Picasso: The Blue and Rose Periods; A Catalogue Raisonné, 1900–1906, ing. itzulp. Phoebe Pool, New York Graphic Society, Greenwich, Conn, 1967, 119 or., II.1. zk., errepr. [itzuli]

PDF-a JAITSI