Edukira zuzenean joan

Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia

katalogoa

Xijingeko Gizonak

Xiaorui Zhu-Nowell

Izenburua:
Xijingeko Gizonak
Azpititulua:
(Tsuyoshi Ozawa, Chen Shaoxiong eta Gimhongsok), 2006–16 urteetan jardunean
Egilea:
Xiaorui Zhu-Nowell
Argitalpena:
Bilbo: Guggenheim Bilbao Museoa, 2018
Neurriak:
29 x 24 cm
Orrialdeak:
171
ISBN:
978-84-95216-84-7
Lege gordailua:
BI 238-2018
Erakusketa:
Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia
Gaiak:
Artea eta politika | Kritika | Xijingeko gizonak | Erbestea | Nazionalismoa | Joko Olinpikoak
Artelan motak:
Performance
Aipatutako artistak:
Chen, Shaoxiong

101 Xijingeko Gizonak
Ongi etorriak Xijingera–Xijingeko Olinpiar Jokoak (Welcome to Xijing—Xijing Olympics)
, 2008
Performance-saila, 2008ko abuztuak 8–24, Caochangdiko hainbat lekutan, Pekin

102 Melanie Taylor eta Zabie Mustafa
Zeinen utopia?: Aktibismoa eta alternatibak 2008 inguruan (Whose Utopia: Activism and Alternatives circa 2008) saileko sei maldako instalaziorako marrazki eskematikoa
, Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren Antzerkia (Art and China after 1989: Theater of the World) erakusketa, Solomon R. Guggenheim Museum, New York (2017ko urriak 6–2018ko urtarrilak 7), 2016

 

Xijingeko Gizonak lankidetzan jardun zuen nazioarteko artisten talde bat izan zen, eta Japoniako Tsuyoshi Ozawa, Txinako Chen Shaoxiong eta Hego Koreako Gimhongsok bildu zituen. 2005ean, Chen Shaoxiong eta Tsuyoshi Ozawa lanean hasi ziren elkarrekin Guangzhouko Trienalerako proiektu batean. Proiektuak, Guangdong-Tokyo izenburupean, txinatarren eta japoniarren arteko historia zaila eta haien erlazioaren ondarea aztertzen zituen. 2007an, bi artistak elkarlanean hasi ziren Gimhongsokekin, eta Xijingeko Gizonak izena hartu zuten, Xijingetik zetozenak alegia. Txineraz, Xijing (西京) “mendebaldeko hiriburua” itzultzen da hitzez hitz, eta Pekinek, berriz, “iparraldeko hiriburua” esan nahi du, Nanjing-ek “hegoaldeko hiriburua” eta Tokiok “ekialdeko hiriburua”. Hainbat garaitan, Xijing izan da Xi’an, Kioto eta Seulen izena, baina gaur egun ez dago hala deitzen den hiririk, eta, aldiz, “mendebaldeko hiriburu” hori toki mitikoa bihurtu da. Xijingeko Gizonak, Xijing ezagutzen duzue? (Xijing Men, Do You Know Xijing?, 2007) lehen proiektuan, artista bakoitzak dokumental bat egin zuen bere herrialdean, eta hartan herritarrei galdetzen zieten ezagutzen ote zuten Xijing izeneko herri bat edo izan ote ziren han. Harrezkero, taldeak hainbat proiektu sortu ditu, eta horietan, Estatu-nazioaren kontzeptua aztertu, eta migrazioari, utopismoari buruzko auziak eta Txina, Korea eta Japoniaren arteko erlazioen historia gatazkez betea landu dituzte.

Ongi etorriak Xijingera–Xijingeko Olinpiar Jokoak (2008) Pekingo 2008ko Udako Olinpiar Jokoen ikuskizunari emandako erantzun politikoki guztiz zorrotza eta xelebrea da. Caochangdi barrutiko hainbat lekutan antzeztu zuten, Olinpiar Joko ofizialak egiten ari ziren aldi berean; Xijingeko Gizonen txantxetako Olinpiar Jokoak lagunek eta lankideek osatutako nazioarteko talde batekin egin eta YouTube-ren bidez zabaldu ziren; garai hartan, Txinan ez zegoen plataforma horretarako sarbide orokorrik. Beren kirol asmatuentzat, eguneroko objektuak erabiltzen zituzten, modu ludikoan: besteak beste, meloiak futbolean aritzeko, bizkarreko hazkagailu luze bat eskrimako ezpata gisa, globo bat boleibolean aritzeko bulegoko espazio batean. Haien jarduera argiro itxuratiak, fanfarre eta txaloen soinuen MIDI formatuko grabazio batek areagoturik, burla egiten zion, kirol-gertaera ofizialetako errepika, gorabehera eta seriotasun orokorrari ez ezik, baita Txinaren aurkezpen guztiz koreografiatuaren arrandia eta nazionalismo ikusgarriari ere. Beren umore errespetugabeaz, Xijingeko Olinpiar Jokoak erantzun kezkagabe bat dira gobernu txinatarrak, bere Olinpiar Joko ofizialen kontsumoaren bitartez, batasun kulturalaren irudi faltsua lantzeko egin zituen eginahalei. —XZN [Xiaorui Zhu-Nowell]

[Itzultzailea: Rosetta;
Egokitzapena: Guggenheim Bilbao Museoa]

Erakusketako instalazioaren diseinuari buruzko oharra

Xijingeko Gizonen Olinpiar Jokoek inspiraturik, Art and China after 1989: Theater of the World erakusketako “Whose Utopia: Activism and Alternatives circa 2008” sailaren diseinuak estadio-formatura jotzen du New Yorkeko Guggenheim Museoko biribilgunean espazio bateratua eratzeko. Eraikinaren goiko aldapako irtenguneak okupatuz, mailetan berariaz ipinitako eserleku batzuek espazio partekatu bat eskaintzen dute hura betetzen duten proiektu idiosinkratikoentzat, modu kritikoan irauliz bisitariaren artea ikusteko esperientzia, hartan bizitzera eta haren edukian parte hartzera igarotzen baita. Huang Yong Ping-en intsektuen eta narrastien antzerki kaotikoarekin hasten da erakusketa, eta anfiteatro batekin amaitzen da, non gizakiek galdera bati aurre egin behar baitiote: “Zeinen utopia?”.

—Melanie Taylor, Zuzendaria, Erakusketaren diseinua, Solomon R. Guggenheim Museum

Erakusketa hautatuak

101          2008: Xijing Olympics, Boers-Li Gallery, Pekin. 2009: The First Stop on the Super Highway, Nam June Paik Art Center, Seul. 2010: Media City Seoul Media City Seoul: Trust, Seoul Museum of Art. 2011: Shifting Surfaces: Experience, Perspectives and Media, Artsonje Museum, Gyeongju, Hego Korea. The Global Contemporary: Art Worlds after 1989, ZKM Arte Garaikideko Museoa, Karlsruhe, Alemania. 2012: Gwangjuko Bienala: Round Table. 2013: I Love Xijing—Xijing School, H&R Block Artspace, Kansas City Art Institute, Missouri. 2014: Yebisu International Festival for Art & Alternative Visions: True Colors, Tokyo Metropolitan Museum of Modern Photography eta Yebisu Garden Place, Tokio. 2015: World of Xijing, National Museum of Modern and Contemporary Art, Seoul. 2016: Xijingeko Gizonak “Xijing Is Not Xijing, Therefore Xijing Is Xijing”, 21st Century Museum of Contemporary Art, Kanazawa, Japonia

PDF-a JAITSI