Edukira zuzenean joan

Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia

katalogoa

Bishango komuna (Bishan Commune), 2010–16

Hou Hanru

Izenburua:
Bishango komuna (Bishan Commune), 2010–16
Egilea:
Hou Hanru
Argitalpena:
Bilbo: Guggenheim Bilbao, 2011
Neurriak:
29 x 24 cm
Orrialdeak:
171
ISBN:
978-84-95216-84-7
Lege gordailua:
BI 238-2018
Erakusketa:
Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia
Gaiak:
Artea eta ekonomia | Artea. Merkatua | Landa-eszenak | Kapitalismoa | Kontsumoa | Utopia
Aipatutako artistak:
Ou, Ning

111 Bishango komuna (Bishan Commune), 2010–16
Landaldeko komuna beregain baten proiektua Bishan herrixkan, Anhui probintzian
Jarduera sozialak ikerketa-egoitza, liburutegi eta liburu-denden inguruan, ikasketa-zentroa, denda bertako produktuentzat eta elkartzeko espazio komunak
Fundatzailea: Ou Ning, Zuo Jing-ekin

 

Azkenaldiko hamarkadotan, Txina oso bizkor “integratzen” joan da sistema kapitalista globalean, eta hala, urbanizazioaren, kontsumismoaren eta zatiketa sozialaren eraginak garrantzi handiko erronka bihurtu dira landa-eremuan bizi direnentzat. Gehiegizko garapen eta krisi sozio-ekologikoa dira gaur egun, landa-eremuko eremu urrunetan bereziki, Estatuaren eta gizarte osoaren aldetik berehalako erantzuna behar duten arazorik larrienak. Ironikoki, presio horrek kontzientzia eta konpromiso sozialeko ikuspegi berri bat eragin du kulturaren eta artearen munduetan, mundu horiek ere ekoizpen artistikoak, kulturalak eta intelektualak kontsumoko ondasun bihurtzearen presioaren eta gizarte-harremanen merkantilizazioaren mende baitaude. Krisi etiko bat dagoelako sentipen gero eta handiagoa partekatzen dute. Beren osotasuna preziatzen dutenak erantzunen bila dabiltza, gizarte-aldaketa bultzatzeko bideak asmatzeko eta garatzeko borrokan, mundu hobe eta nolabait ere utopiko baten bila. Bishango komuna da erantzun horietako bat, ikuspegi soziologikotik proiektu guztiz handinahia, artista/komisario bihurturiko Ou Ning hedabideetako aktibistarena, zeina berebat izan baita hiri-ikerlari eta -komentarista bikaina.

Landa-eremuko erreformatzaile aitzindarien adibide historikoetan inspiratuta —hala 1920ko hamarkadako Y. C. James Yen (Yan Yangchu) eta Peter Kropotkin “anarkista komunista” erreformatzaileengan, baita Erwin S. Strauss-en How to Start Your Own Country (Zeure herria nola sortu, 1979) obran ere—, Ou Ning konturatu zen zenbaterainoko garrantzia zuen landako erreformak Txinaren etorkizunerako. 2007an, Yenen pausoei jarraiki —haren esperimentuek landako komuna modernizatuak sortu, eta landa-eremuetan heziketa eta alor publikoa suspertzen zituzten—, bere ikerketa eta landako komuna eraikitzeko proiektua jarri zituen Ouk abian. 2010ean egoitza hartu zuen Anhui probintziako herri txiki batean, aurrekari historiko eta kultural aberatsak zeuzkan Bishan-en, eta komuna berri bat sortu zuen antzeko ideiak zituen lagun batekin, Zuo Jing, zeina inguru hartakoa baitzen; alor askotako intelektualak gonbidatu zituen gainera proiektuan parte hartzera. Moleskine koaderno batean idatzi zuen komuna eratzeko plana, komuna beregain baten oinarriak ipintzeko xedeaz, printzipio konstituzionalekin, erakunde sozialekin eta sinboloekin. 2010 eta 2016 bitartean, komunan sartzea eskaini zitzaien dozenaka artista, arkitekto, poeta, idazle, kazetari, ikasle eta beste profesionalei, landako bizimodua iker zezaten eta bertako jendearekin elkarlanen jardun zitezen ekoizpen kulturalak sortzeko: hala nola, dokumental soziologikoak, literatura, eskulangintzako objektuak, eraikinak eta filmak. Txinako errealitate sozialaren eta etorkizunaren ezagutza sakonagoa eskuratzea espero zuten, haren muin ekonomiko eta kulturala esploratuz: landako bizimodua. Aldi berean, solasaldien eta elkarlanaren bidez, parte-hartzaileak beren posizio deontologikoak hobeto ulertzen saiatu ziren. Eta hori baino garrrantzitsuagoa da Ou eta Zuo eta haien “komuneroek” entitate sozial alternatibo bat sortu nahi zutela gobernuaren kontrolarekiko aski independentea izango zena, eta gai izango zena “hirugarren bide” bat zabaltzeko gizarte hobe baterako bidean, non askatasunaren, berdintasunaren, demokraziaren eta maitasunaren printzipioak planteatzen eta lantzen baitira. Gaur egun arte, obra kopuru handia sortu da —testuak, liburuak, diseinuak, filmak— abentura horren lehen pauso gisa. Ou Ningek eta Zuo Jingek gainera jaialdi bat antolatzen dute urtero, Bishan Harvestival1, inguru hartako hainbat herritan, komunaren fundazioaren urteurrena ospatzeko. Sekulako erakusketak, filmen proiekzioak, performanceak eta azokak egiten dira, denak konbinaturik, herrietako biztanleen parte-hartze aktiboa dakarren jai-ekitaldi komun bat eratze aldera. Ipinia zen esperimentazio sozialeko eta aldaketa kulturaleko oinarri bat. 2016an, herriko agintariek lekua uztera behartu zuten Ou Ning, eta komuna itxi egin zen. Historia modernoko proiektu utopiko asko bezala, haien santutegiak mehatxu egiten zien boterea eskuetan zeukatenei. —HHR [Hou Hanru]

[Itzultzailea: Rosetta;
Egokitzapena: Guggenheim Bilbao Museoa]

Oharrak

  1. Harvestival, “Harvest” (Uzta) eta “Festival” (Jaialdia), “Uztaren Jaialdia” itzul daiteke [itzultzaileen oharra] [itzuli]

Erakusketa hautatuak

2010: Detour: The Moleskine Notebook Experience, Bund 18, Shanghai. 2011: Bishan Project, Times Museum, Guangzhou. 2013: Auckland-eko Trienala: If You Were to Live Here… Eastern Promises: Contemporary Architecture and Spatial Practices in East Asia, MAK, Viena. 2014: Cloud of Unknowing: A City of Seven Streets, Taipei Fine Arts Museum. Foresporgsler i jord og kunst, Sonderholm 64, Aarhus, Danimarka. 2015: Bishan Project, Biblioteca Nazionale Centrale di Firenze. 2015: Back to the Land: School of Tillers in Shanghai, The Blank Space, Shanghai

PDF-a JAITSI