Edukira zuzenean joan

Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia

katalogoa

New Generation Art

Anthony Yung eta Jane Debevoise

Izenburua:
New Generation Art
Egilea:
Anthony Yung eta Jane Debevoise
Argitalpena:
Bilbo: Guggenheim Bilbao Museoa, 2018
Neurriak:
29 x 24 cm
Orrialdeak:
171
ISBN:
978-84-95216-84-7
Lege gordailua:
BI 238-2018
Erakusketa:
Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia
Gaiak:
Pintura | Erakusketak
Teknikak:
Olio-pintura
Artelan motak:
Pintura
Aipatutako artistak:
Wang, Youshen | Yu, Hong | Zhu, Jia

Txinako Historiaren Museo Nazionala, Pekin
1991ko uztailak 9–14

Artistak: Chen Shuxia, Liu Qinghe, Pang Lei, Shen Ling, Song Yonghong, Wang Hao, Wang Hu, Wang Huaxiang, Wang Jinsong, Wang Youshen, Wang Yuping, Wei Rong, Yu Hong, Zhan Wang, Zhou Jirong eta Zhu Jia

Komisarioak: Wang Youshen, eta harekin batera Shao Dazhen, Fan Di’an, Kong Chang’an, Yi Ying, Yin Jinan eta Zhou Yan

Antolatzailea: Beijing Youth Daily

Argitalpena: argitalpen independenteko liburuxka, 1991. Fan Di’an, Yi Ying eta Zhou Yan-en testuekin. 14 orri, zenbakitu gabeak; txineraz

 

1989aren ondoren, Estatuak kudeaturiko museo gehienek saihestu egin zituzten, ez bazituzten zuzenean baztertu, Estatuak onartutako gaietatik eta estilotik urruntzen ziren azkenaldiko praktika artistiko guztiak. Onar zitezkeen arte-formen artean tintaz egindako margolan interesgabeak zeuden, eta gai nostalgikoak edo heroikoak, xehetasun handiz eginak mihise gaineko olio-pintura erabiliz. New Generation Art erakusketa, Txinako Historiaren Museo Nazionalean antolatua (gaur egun Txinako Museo Nazionala), Tiananmengo plazan, Beijing Youth Daily egunkari ofizialaren fundazioaren hamargarren urteurrena zela-eta egin zen eta, hortaz, arauaren salbuespen bat izan zen.

Hark ez zuen esan nahi erakusketan aurkezturiko obrak askorik aldentzen zirenik lan ortodoxotzat hartzen zirenetatik. Gehien-gehiena, aski neurritsua zen, baita oso diskretua ere. Hamasei artistak parte hartu zuten, eta Pekineko Arte Ederretako Akademia Zentralean (CAFA) lizentziatu berriak ziren haietatik hamabi. Kontraste nabaria sortuz bi urte eskas lehenago egindako China/ Avant-Garde erakusketaren estrobertsioarekiko, ematen zuen New Generation Art erakusketak barrenaldera egiten zuela, ia-ia dokumental bati zegokion arreta jartzen baitzen eguneroko alderdietan, alderdi pertsonalean eta gertueneko hiri-ingurunean. Yi Jinan kritikari-komisarioa eta, 1999az gero, CAFAko Artearen Historiako irakaslea zenak, belaunaldi-aldaketa gisa definitu zuen hura. Parte hartzen zuten artistek, hala idatzi zuen, 1960ko hamarkadan jaiotako “belaunaldi berri” batekoak ziren. Ez ziren inoiz izan Guardia Gorriko kideak, ez zituzten “bidali” landaldera Iraultza Kulturalaren garaian, eta, hortaz, haiek ez zeuzkaten 85eko Uhin Berriko kideak markatu zituzten “oroitzapen historiko sakonak eta gogo-orbainak”, gehienak 1950eko hamarkadan jaioak baitziren1.

Garage Show izeneko erakusketak ez bezala (hark askotariko bitartekoak nahasten zituzten lanen, instalazioen eta bideoaren alde egin baitzuen), eta Wang Youshen-en obra baten salbuespenarekin —Beijing Youth Dailyren editore artistikoa zen Wang Youshen, eta egunkari-paperez egindako gortina zeharrargien horma luze bat zen haren obra— New Generation Art erakusketak olio-pintura figuratiboa aurkeztu zuen gehienbat; hala, estilo haren adierazgarriak dira Song Yonghong-ek bere senideei eta adiskideei egindako erretratuak, bitxiak eta sarritan voyeurismora jotzen zutenak. Era berean, adierazgarriak ziren Yu Hong-en pinturak, non bere eskola-lagunak aurkezten baitzituen, une pribatu batean harrapatuta, espazio zehazgabe batean eskegita baleude bezala2.

Era askotakoa izan zen kritikak erakusketaren aurrean izan zuen erreakzioa. Hou Hanru-k, China/Avant--Garde erakusketako batzorde antolatzaileko kideak, kritikatu egin zuen esanez oso itxia zela, eta gehiegi azpimarratzen zuela maisutasun teknikoa3. Zhou Yan, kritikaria eta arte-historialaria, barkaberagoa izan zen, esanez arte hark “arte huraxe bera mespretxatzen zuela eta burlatia zela argi eta garbi”4. Alabaina, argi dago erakusketan parte hartu zuten artistek ez zutela proiektu soziopolitiko handietan inplikatzeko interesik, ez modu nabarmenean behintzat, 85eko Uhin Berriko aitzindariak inplikatu ziren bezala. Hautatu zuen adierazpidea ere ez zen formatu konbentzionaletatik askorik aldentzen. Motibo horiek direla-eta, segur aski, Tiananmenen ondorengo aroan, aurrerako bide potentzial baten eskaintzan datza erakusketa honen garrantzi iraunkorra, eta baliagarria izango zen erresistentziaren eta onarpenaren, esperimentalismoaren eta prestakuntza akademikoaren arteko oreka bilatzen zuten arte-eskoletako zenbait lizentziaturentzat.

[Itzultzailea: Rosetta;
Egokitzapena: Guggenheim Bilbao Museoa]

Oharrak

  1. Yin Jinan, “New Generation and Close Up Artists”, Lee Ambrozy-ren itzulp., hemen: Wu, Primary Documents, 155. or. Lehenik honela argitaratua: “Xin shengdai yu jin jüli”, hemen: Jiangsu huakan (Jiangsu Pictorial), 1. zkia., 1992, 16–17. [itzuli]
  2. Pekinen 1990eko hamarkadaren hasieran egin ziren eta pintura-teknika errealistaren eta gai figuratiboen aldeko joera zuten beste erakusketen artean, aipatu behar dira Liu Xiaodong, Yu Hong eta Shen Ling-entzat egindako banakako erakusketak; Zhao Bandi eta Li Tian­yuan-entzat eta Song Yonghong eta Wang Jinsong-entzat antolaturiko bi artisten erakusketak; eta zortzi emakume artistaren obra aurkezten zuen talde-erakusketa bat, The World of Women Artists izenekoa. Ez da ahaztu behar New Generation Art erakusketak hainbat emakume artista aipagarri aurkeztu zituela, besteren artean Chen Shuxia, Yu Hong, Shen Ling eta Wei Rong. [itzuli]
  3. Ikus Fan Di’an eta Hou Hanru, “From the Barrel of a Gun”, itzulp. Linda Jaivin, Art and Asia Pacific, 1993ko ekaina, 46. or. [itzuli]
  4. Zhou Yan, “Tiaokan yu zichao, yizhong xintai de shijue biaoxian” (Bere burua mespretxatzen du eta guztiz burlartia da: ikusmolde baten irudikapen bisuala), Beijing qingnianbao (Beijing Youth Daily), 1990eko abenduak 18, galeriaren orria, 7. or. [itzuli]

PDF-a JAITSI