Edukira zuzenean joan

Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia

katalogoa

Image and Phenomena:
’96 Video Art Exhibition

Anthony Yung eta Jane Debevoise

Izenburua:
Image and Phenomena:
’96 Video Art Exhibition
Egilea:
Anthony Yung eta Jane Debevoise
Argitalpena:
Bilbo: Guggenheim Bilbao Museoa, 2018
Neurriak:
29 x 24 cm
Orrialdeak:
171
ISBN:
978-84-95216-84-7
Lege gordailua:
BI 238-2018
Erakusketa:
Artea eta Txina 1989 ondoren: Munduaren antzerkia
Gaiak:
Artea eta denbora | Ekoizpen artistikoa | Erakusketak
Artelan motak:
Bideoartea
Aipatutako artistak:
Chen, Shaoxiong | Chen, Shaoping | Geng, Jianyi | Li, Yongbin | Qiu, Zhijie | Wang, Gongxin | Yan, Lei | Yang, Zhenzhong | Zhang, Peili | Zhu, Jia

Tinako Arte Akademia, Hangzhou, 1996ko irailak 14–19

Artistak: Chen Shaoping, Chen Shaoxiong, Gao Shiming, Gao Shiqiang, Geng Jianyi, Li Yongbin, Lu Lei, Qian Weikang, Qiu Zhijie, Tong Biao, Wang Gongxin, Yan Lei, Yang Zhenzhong, Zhang Peili eta Zhu Jia

Komisarioak: Qiu Zhijie eta Wu Meichun

Argitalpenak: argitalpen independenteko bi foileto, Documents on Video Art (Bideoarteari buruzko dokumentuak) (76 orri) eta Art and the Historical Consciousness (Artea eta kontzientzia historikoa) (41 orri). Qiu Zhijie-k eta Wu Meichun-ek egindako bilduma, artisten azalpenekin, aurkezturiko obren irudiekin, kritikari eta espezialista txinatarren testuekin, eta Mendebaldeko bideoaren eta arte garaikidearen gaineko testu itzuliekin.

 

Image and Phenomena: ’96 Video Art Exhibition Hangzhouko Arte Akademia Txinatarreko bilkura-gela birmoldatu batean ospatu zen, eta Txinan egin zen aurreneko erakusketa handia izan zen denboran oinarrituriko bitartekoei bereziki eskaini zitzaiena, bideoarteari hain zuzen. Komisarioak Qiu Zhijie eta Wu Meichun izan ziren, Zhejiang Akademiako lizentziadunak biak, eta Pekin, Guangzhou, Hangzhou eta Shanghaiko hamabost artistaren hamasei obra aurkeztu ziren erakustaldian. Erakusketako hainbat obrak leku bat eskuratu dute historian, honako hauek bereziki: Chen Shaoxiong-en Ikusmen-egokitzai­lea, 2. zkia. (Sight Adjuster No. 2), Li Yongbin-en Aurpegia 1 (Face 1), Wang Gongxin-en Bankua (Bench) eta Zhang Peili-ren Badaezpadako Plazera (Uncertain Pleasure).

Txinako bideoartearen historia ez da luzea. 1980ko hamarkadan, eta 1990eko hamarkadaren erdialdera arte, bideo-ekipoak izugarri garestiak gertatzen ziren, eta oso pertsona gutxik zeukaten halakorik. Alabaina, maileguan hartzen zitzaien, edo alokatu egiten zitzaien, telebista-produktoreei, zinema-akademiei edo enpresa pribatuei, eta zuzeneko emanaldiak dokumentatzeko erabiltzen ziren normalean. Era horretako obra baten adibidea da Zhang Peili-ren 30 × 30, non artistak ispilu bat hautsi eta tema handiz zati hautsiak jaso eta berregiten baitzituen (ikus Garage Show sarrera, han deskribatzen da Zhang-en beste bideo-lan goiztiar bat).

Gobernuak finantzaturiko erakunde gehienek ez zituzten jendaurrean aurkeztu nahi izan arte-praktika konbentzionalak ez zirenak, besteak beste bideoartea. Alabaina, unibertsitate batzuk, gobernuak finantzatzen eta kontrolatzen zituen arren, irekiagoak izan ziren. Zentzu horretan, aipagarria da Zhejiangeko Akademia, ez bakarrik arte esperimentaleko erakusketa honen eta beste batzuen egoitza zelako, baita ere, 1980ko hamarkadatik aurrera, arte berri baten inkubagailua izan zelako. Era berean, leiho bat zabaldu zion Txinatik kanpoko arteari, atzerritik etorritako artistek eta adituek emandako hitzaldiak eta maisu-eskolak antolatuz. 1990ean, Hanburgoko Arte Ederretako Unibertsitateko artista eta irakaslea zen Ernst Mitzkak hitzaldi bat eman zuen Europako eta Iparramerikako bideoarteari buruzkoa Zhejiangeko Akademian, Bill Viola, Peter Campus eta beste zenbaiten obrak erakutsiz1.

Jende gutxi joan zen Image and Phenomena ikustera —artistak berak eta haien gertueneko zirkulukoak besterik ez—, baina hura ohiko gauza zen; era hartako erakusketa gehienak oso pertsona gutxik ikusi ohi zituzten zuzenean. Alabaina, izan zen gauza bat guztiz ezohikoa, eta hura izan zen komunikabideek jarri zioten arreta: telebista-kate lokalek komisarioekiko elkarrizketak eta erakusketaren irudiak zabaldu zituzten. Era berean, esan behar da aldi berean sinposio bat antolatu zela eta bi lan argitaratu zirela, erakusketa osatu zutenak: Documents on Video Art eta Art and the Historical Consciousness, non agertu baitziren ingelesez idatzitako liburuen zati itzuliak, besteak beste Arte Modernoko Museoaren 1989ko The Arts for Television liburukoak. Oro har, erakusketa, sinposioa eta argitalpenak har daitezke “filosofiari, fenomenologiari, zinemaren teoriari eta artearen historiari buruzko debateen elkargunean artea kokatzeko saio kontziente bat direlakoan”2. Image and Phenomena, zeinaren helburua baitzen bideoartea zilegiztatzea aberastasun handiko eta historikoki garrantzitsua zen sorkuntzaren adierazpen-eremu gisa, aitzindaria izan zen Txinako artisten artean denboran oinarrituriko bitartekoen erabilera gero eta zabalagoan.

[Itzultzailea: Rosetta;
Egokitzapena: Guggenheim Bilbao Museoa]

Oharrak

  1. Katherine Grube, “Image and Phenomena: Video Art and Exhibition-Ma­king in 1990s China”, 2014ko abuztuaren 7an emandako hitzaldia, Asia Art Archive in American, New York; transkripzioa [itzuli]
  2. Ibid. [itzuli]

PDF-a JAITSI